Populer Sayfalar
-
Bu blogda, çocuklarımızın dil gelişimleri üzerine yazdığım yazılarda yapılmış araştırmalardan ziyade kendi gözlemlerimi paylaşmayı tercih e...
-
Biz insanoğlu fert fert; pekçok konuda benzer, hatta aynı yollardan geçiyoruz. Bu durumun evrensel manada ‘’insanlığın ortak tecrübel... -
"Bir çocuğun yaşamında karşılıksız sevginin yarattığı etkinin yerini hiçbir şey tutamaz." Fred Rogers Bir anneyi en fazla üzec... -
Adem Güneş'in Aksiyon Dergisi'ndeki 10.02.2014 tarihli yazısı.... "Engellen Çocuk Hırçın Olur" "Çocuk, yetişk... -
Aslinda bir suredir tamamen baska bir konu uzerine yazmayi dusunuyordum... Ama bu aksam aslinda baska birsey arastirirken denk geldigim bir ...
8 Ocak 2014 Çarşamba
Ve az once Adem Gunes'in yazilarina dair birsey arastirirken asagidaki yaziyi buldum...
Cocuklarda ozguven egoyu sisirmesin..
Yazida; "Pedagog Adem Güneş, kendine aşırı güvenen çocuklarda toplum için bir şey yapma isteğinin olmadığını, bu çocukların daha çok kendisi için yaşamaya çalıştığını, asosyal davranışlar sergilediğini, agresif ve hırçın olduklarını belirtiyor." deniliyor.. Onun da bu fikirde olmasina sevindim... :)
Yazida ozguvenli cocuklar yetistirmeye calisirken denge korunamazsa olayin bencil cocuklar yetistirmeye doneceginden bahsediliyor.. Bence oldukca yararli bir yazi..
Yazidaki su iki paragraf ozellikle dikkat cekici;
"Bir orkestra düşünün... Orkestra müzik icra ettikten sonra, seyirciler tarafından alkışlanırken, hiçbir sanatçı üzerine bu alkışları almaz, herkes bir başka sanatçıyı eli ile işaret eder... İşte tıpkı bunun gibi başarıların kolektif düşünce ile grup veya ekip çalışmasına havale edilmesi “sosyal” bir insan olmanın gereği olarak görülmüştür.
Çocuklar da bu düşünce ile yetişirse, o zaman “aile” kavramını daha iyi anlar. “Aile bağı” ile “bağlı olma”nın ne anlama geldiğini daha iyi kavrar. Çocuk “ben” ve “özgüven” ile şişirilirse, ailesine bağlanmakta zorluk çekiyor ve yalnızlığa doğru ilerliyor.
Kendinde aşırı özgüven ve başarma hırsı olan kişileri ünlü Psikolog Alice Miller bunalımın kaynağı olarak ifade ediyor. Kendine aşırı güvenen çocuklarda toplum için bir şey yapma isteğinin olmadığını, daha çok kendisi için yaşamaya çalıştığını, asosyal davranışlar sergilediğini, agresif ve hırçın olduklarını belirtiyor. Söz konusu çocukların taşıdıkları aşırı yük ve stresten dolayı aşırı sinirli oldukları gözlenmektedir. Bunun yanında kısa yoldan zengin olmayı ve hayatı kısa yoldan tamamlamayı bir meziyet olarak görmektedirler.
Bu itibarla bakıldığında, bu günkü toplumların üç temel hastalığı olarak kabul edilen, hedonizm (hazcılık), materyalizm ve individüalizmin (bireycilik) ana kaynağının aşırı özgüven hissi ile yetiştirilmiş çocuklar olduğunu görmekteyiz... O yüzden anne babalar, ruhen sağlıklı bir çocuk yetiştirmek istiyorlarsa, çocuklarının “sosyal” çocuk olmalarını desteklemeli, buna mukabil çocuklarının “ego” hissinin gelişmesine engel olmalıdır."
2 yorum:
Teşekkürler bu değerli paylaşımın için. Sayende çocuk terbiyesinde çok önemli olan bir konuyu hatırlamış oldum ve bu konuyu tekrar değerlendirme ihtiyacı hissettim, öneminden dolayı. Kesinlikle atlanmaması gereken bir konu...
Adem Güneş'in üçten fazla kitabını okumuş ve daha yenilerini okumayı planlayan biri olarak diyebilirim ki yaklaşımlarını ve olaylara bakışını daha iyi anlayabilmek için kitaplarını kesinlikle okumak gerekiyor. Adem Güneş, Çocukluk Sırrı kitabında, paylaşımda bulunduğun özgüven, bencillik, ego, karakter gelişimi gibi konuları çok detaylı bir şekilde işliyor. Tablet bilgisayarı olanlar için bu kitabın elektronik versiyonuna e- mağazalardan erişim mümkün...
Uzerinden tonla zaman gecmis ama ancak bakma firsatim oldu yazilara :)
Yukaridaki guzel fikirlere ilaveten, bir de isin bencillige kacmasinin engellenmesinin en temel yontemlerinden biri de yine herseyde oldugu gibi cocuga somut ornek teskil etmek zannediyorum. Cocuk herseyden once fedakarligi anne ve babasinda gormeli zannimca, akabinde bu bilinc kendiliginden oturacaktir. Buradaki fedakarligin cocugun kendisine gosterilenden ziyade (bu zaten fitri oldugu ve hemen her ailede gozlenebilecegi icin istisna birakmakta fayda var) cevreye, yakinlara, akrabalara, gerekirse tum insanligi ilgilendiren meselelere olmasi onemli. Ancak bu durumda cocuk da salt kendisi icin yasamak fikrinden siyrilip hasbilik, fedakarlik, vefa gibi vasiflari kazanabilir zannimca..
Kizim ilk dogdugunda birlikte buyusek ya Elif demistim minicik cehresine bakip. Insan kendi eksikliklerini sirf ona yanlis aksetmesin diye duzeltmeye calisiyor ya, biliyorsun ki sendeki bir eksik ya da hata ona aksedecek er ya da gec. Bu bilinci zaman zaman kaybetsek de yasamin genelinde hatirlamak, boyle hatirlatici yazilar okumak elzem ve cok hos:) Anne olmanin hem en guzel hem en agir yonlerinden biri sanirsam..
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.